Spyros Petousis

Παρακολουθώντας την συζήτηση στο κανάλι Ωμέγα των πολιτικών ηγετών των τεσσάρων μεγαλύτερων κομμάτων ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ κατέληξα στο πιο κάτω συμπέρασμα για το προφίλ εκάστου χωρίς να χρειάζεται να αναφερθώ ονομαστικά. Με ανεξάρτητη σειρά 1) ο συντηρητικός ηγέτης που μένει διαχρονικά συνεπής στις απόψεις και πεποιθήσεις του 2) ο παμπόνηρος ηγέτης που εναλλάσσεται απόψεων προσαρμοσμένος στη διατήρηση ενός πελατειακού και διεφθαρμένου κατεστημένου 3) ο περήφανος ηγέτης που καυχιέται για τον πατριωτισμό του και το αλάθητο της πολιτικής του 4) ο συγκροτημένος ηγέτης με καθαρό λόγο και διεξοδική πολιτική. Νομίζω είναι εύκολο να αντιληφθείτε ποιο προφίλ ταιριάζει στους τέσσερεις ηγέτες των προαναφερθέντων κομμάτων (quiz who ’ s who ). Πιστεύω ότι ένα κόμμα είναι προοδευτικό εάν καταφέρνει να ανανεώσει την ηγεσία του όταν η πολιτική της είναι αποτυχημένη. Στην Κύπρο η ανανέωση δεν μπορεί να γίνει εσωκομματικά διότι δεν υπάρχει η πολιτική ωριμότητα ανάμεσα στα μέλη των κομμάτων στα στεγα

Καθώς πλησιάζει η 30 Μαΐου μέρα της κάλπης η κυβερνητική μηχανή της προπαγάνδας αυξάνει στροφές υπό την καθοδήγηση του Προέδρου Αναστασιάδη, ο οποίος έπρεπε να ντρέπεται για τα κατορθώματα της διακυβέρνησης του. Θα αποφύγω να αναφερθώ στα δύο φλέγοντα θέματα, της διαχείρισης της πανδημίας και της στήριξης της οικονομίας, για δύο κυρίως λόγους. Πρώτο γιατί θα   δώσω την ευκαιρία στον καθένα να με χαρακτηρίσει με ευκολία λαϊκιστή και δεύτερο δεν είναι του χαρακτήρα μου να κεφαλοποιήσω επιχειρήματα κατά των κυβερνώντων βασισμένα στην απόγνωση των συνανθρώπων μου λόγω της οικονομικής μιζέριας από το κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων των. Πόσον μάλλον χρησιμοποιώντας τα βιώματα τους από την ταλαιπωρία, τον πόνο και την απώλεια ζωών λόγω της πανδημίας που μας έπληξε. Επιπλέον θα θεωρήσω ως ελαφρυντικό την άποψη ότι ήταν πρωτόγνωρο γεγονός η πανδημία και οι οικονομικές συνέπειες της. Όμως θα σταθώ σε δύο σοβαρά θέματα που έβλαψαν την χώρα μας ανεπανόρθωτα και για μένα είναι ασυγχώρητα.

Το αρνητικό αποτέλεσμα της άτυπης πενταμερούς διάσκεψης στην Γενεύη κατάδειξε με τον πιο έκδηλο τρόπο την αδήριτη ανάγκη για ανασυγκρότηση δυνάμεων και υιοθέτηση νέας διεξοδικής στρατηγικής για αντιμετώπιση του εξόφθαλμου και απροκάλυπτου Τουρκικού επεκτατικού αναθεωρητισμού. Στρατηγική βασισμένη σε συγκροτημένη σκέψη και διεκδικητική πολιτική για το δίκαιο του αγώνα μας. Με λάβαρο την διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να ζητήσουμε την παρέμβαση του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΣΑ) για την εφαρμογή των ψηφισμάτων του που έχουν παραβιαστεί με τον πιο προκλητικό τρόπο από την Τουρκία. Να απαιτήσουμε από την ΕΕ, την Ελλάδα ως εγγυήτρια χώρα και τους συμμάχους μας ΗΠΑ/Γαλλία την έμπρακτη στήριξη τους για επιβολή οικονομικών και στρατιωτικών κυρώσεων στην Τουρκία μέχρι την αποχώρηση του κατοχικού στρατού από την χώρα μας.  Δυστυχώς ο Γενικός Γραμματέας (ΓΓ) του Οργανισμού Ενωμένων Εθνών (ΟΗΕ) έδειξε ατολμία να ζητήσει νέα εντολή από το Συμβούλιο Ασφαλείας επεξηγώντας τους λόγους της