Η πρώιμη αμφισβήτηση του Προέδρου Χριστοδουλίδη και η καλόπιστη κριτική

Έχω παρατηρήσει από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια αμφισβήτησης των επιλογών και της συμπεριφοράς του νέου Προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη στα πολύ αρχικά στάδια της διακυβέρνησης του. Με το πρώτο στραβοπάτημα αδράζουν κάποιοι της ευκαιρίας να ασκήσουν αυστηρή κριτική. Το “λάθος” του προέδρου είναι ότι έχει τοποθετήσει πολύ ψηλά τον πήχη των προσδοκιών του, κάτι που μερικές φορές πρακτικά να μην είναι δυνατό να περάσει και να φαίνεται ανακόλουθος στις προεκλογικές του δεσμεύσεις, δίνοντας αφορμή στους επικριτές του για αρνητικά σχόλια.

Πιστεύω ο υπερβολικός του ζήλος για να διορθωθούν κάποια πράγματα γρήγορα, το ήθος του για συνέπεια και ο ανθρωποκεντρικός του χαρακτήρας τον έχουν παρασύρει στο να βάλει πολύ ψηλούς στόχους που από μόνος του δεν θα καταφέρει να υλοποιήσει αυτο εγκλωβίζοντας τον εαυτό του. Αν δεν επιλέξει τα κατάλληλα άτομα, όχι απαραίτητα μόνο με τεχνοκρατικό κριτήριο αλλά με ηθικό υπόβαθρο, ορθολογικά συγκροτημένη σκέψη, δυναμική και αποφασιστικότητα, θα είναι ακατόρθωτο να επιτύχει το όραμα του. Επικοινωνιακά θα πρέπει να υπόσχεται λιγότερα και να υλοποιεί περισσότερα ούτως ώστε να συνεχίσει να έχει την εμπιστοσύνη του λαού που τον ανέδειξε στο ύπατο αξίωμα.

Παίρνω παράδειγμα την πρόσφατη επίσκεψη του Προέδρου στο Δημοτικό Σχολείο “Πεύκιος Γεωργιάδης”, όπου έδειξε ότι νοιάζεται για την παιδεία από τα αρχικά στάδια και δίνοντας πρώτος το παράδειγμα στην υπουργό του να ενεργεί ανάλογα. Από υπερβολικό ζήλο προσπάθησε να δώσει αμέσως το στίγμα της πολιτικής του, εκφράζοντας παράλληλα δημόσια την ευαισθησία του για τήρηση των προεκλογικών του δεσμεύσεων. Όμως έδωσε την αφορμή στους καλοθελητές να τον επικρίνουν ότι “επισκιάζει” το έργο της Υπουργού Παιδείας, συνεχίζοντας να συμπεριφέρεται όπως προεκλογικά. Παρόμοιες επισκέψεις, στην 33η Μοίρα Καταδρομών στο Σταυροβούνι μαζί με τον Υπουργό Άμυνας και στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού συνοδευόμενος από την Υπουργό Υγείας. Μέχρι σε ένα βαθμό οι επικριτές του επικοινωνιακά επιβεβαιώνονται.

Είμαι της άποψης ότι η παρέμβαση του Προέδρου είναι η έσχατη όταν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα δυσλειτουργίας σε κάποιο τομέα κάποιου Υπουργείου και επιβάλλεται η ευαισθητοποίηση του στις περιπτώσεις παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απονομής δικαιοσύνης και ανήθικης πρακτικής για καθησυχασμό της κοινής γνώμης. Απευθυνόμενος στους επικριτές του θα τους σύστηνα να κάνουν υπομονή μέχρι ο νέος Πρόεδρος να βρει τον δρόμο του, γιατί έχει πολύ πιο σοβαρά θέματα να ενασχοληθεί όπως το Κυπριακό, η εξωτερική πολιτική, τα ενεργειακά και η οικονομία. Από την συμπεριφορά του Προέδρου τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησης του θα κρατήσω την ευαισθησία του, τον ζήλο του και την αποφασιστικότητα του να πετύχει στο έργο του, αναμένοντας από τον ίδιο ταυτόχρονα να καταπιαστεί με σοβαρά θέματα για να μπορεί ο καθένας μας να του ασκήσει την επιβαλλόμενη καλόπιστη κριτική.

Αγαπητέ Πρόεδρε συνέχισε την μεγάλη προσπάθεια σου για αλλαγή της πολιτικής κουλτούρας και κοινωνικής συμπεριφοράς σε αυτό τον τόπο. Πιστεύω θα τα καταφέρεις σε μεγάλο βαθμό γιατί είσαι πρώτα απ’ όλα ανθρώπινος και αφουγκράζεσαι την καλόπιστη κριτική. Όλοι βελτιωνόμαστε από τα λάθη μας φτάνει να μην είναι μοιραία όπως συνέβη στην Ελλάδα με την τραγωδία στα Τέμπη.