Η κρίση θέλει ηγέτη

Η κρίση θέλει ηγέτη – Ανησυχώ κύριε Πρόεδρε

Το σλόγκαν «η κρίση θέλει ηγέτη», μας βγήκε ξανά ξινό μια και ο ηγέτης μας κρύβεται στο Προεδρικό, λέγοντας μας να μην ανησυχούμε.

Δεν είναι με τη σιωπή που εκτονώνεται η κρίση.  Ούτε με δηλώσεις από το νεαρό υπουργό εξωτερικών «ότι κάνουμε ενέργειες που δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε».

Η προεκλογική απόφαση για γεώτρηση έπρεπε να είχε λάβει υπόψη τις αναμενόμενες αντιδράσεις της Τουρκίας και προληπτικά να διασφαλισθεί ότι αυτές θα αντιμετωπίζονταν  αποτελεσματικά.

Αντί αυτού βλέπουμε μια χλιαρή αντίδραση του ΟΗΕ, της ΕΕ, της Ελλάδας, των τριμερών συμμάχων μας και των κρατών ΗΠΑ, Γαλλίας, Ιταλίας όπου ανήκουν οι εταιρείες εκμετάλλευσης του φυσικού μας πλούτου.

Φαίνεται η παντελής έλλειψη προληπτικής διπλωματίας σε εναλλακτικά σενάρια.

Όπως έχουν οδηγηθεί τα πράγματα, θα πρέπει ο Πρόεδρος της Κύπρου μαζί με τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, να ζητήσουν αμέσως σύγκλιση του Συμβουλίου Ασφαλείας σύμφωνα με το άρθρο 51 για εκτόνωση της κρίσης.  Ταυτόχρονα να ζητήσουν έκτακτη σύγκλιση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για ενεργοποίηση του άρθρου 42 της συνθήκης της Λισαβώνας σχετικό με την πολιτική κοινής ασφάλειας και άμυνας. Η παράγραφος 7 του πιο πάνω άρθρου αναφέρει ότι, όταν ένα μέλος κράτος είναι θύμα εξωτερικής επίθεσης στην κυριαρχία του τότε τα υπόλοιπα μέλη έχουν υποχρέωση να το βοηθήσουν με οποιαδήποτε μέσα σύμφωνα με το άρθρο 51 του ΟΗΕ. Υπάρχει ειδική πρόνοια για χώρες μέλη του ΝΑΤΟ ότι οι ενέργειες τους θα είναι συμβατές με τις δεσμεύσεις τους.

Πέραν της στρατιωτικής επιλογής μπορεί να ζητηθεί η επιβολή οικονομικών και άλλων κυρώσεων στην Τουρκία όπως έγινε και στην περίπτωση της Ρωσίας. Πρέπει να διεκδικούμε εντός της ΕΕ τα δίκαια μας και να την βάζουμε προ των ευθυνών της έναντι ενός κράτους μέλους της.

Είναι η ευκαιρία να αναδειχθεί το Κυπριακό σε θέμα εισβολής και κατοχής, προβάλλοντας τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας, για να επανατοποθετηθεί στη σωστή του βάση. Δυστυχώς έχει λησμονηθεί αυτή η πτυχή και έχουμε παρασυρθεί σε μια δικοινοτική διαφορά μόνο.

Η αποτυχία εξάσκησης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, θα αποθρασύνει την Τουρκία και η αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας θα παραμείνει ανησυχητικά θεωρητική.

Δεν πρέπει να έχει κανείς αυταπάτες, ότι οι συνομιλίες μπορούν να συνεχιστούν υπό την απειλή  των όπλων και να είναι έρμαιο της καλής διάθεσης ή ορέξεων του Ερντογάν, αλλά θα πρέπει να χαραχθεί μια νέα στρατηγική σε συνεννόηση με την Ελλάδα για τον τρόπο αντιμετώπισης του Τουρκικού επεκτατισμού. Το παιγνίδι της Τουρκίας παίζεται όταν δεν αντιδρούμε και όχι το αντίθετο. Η αδράνεια τα ευχολόγια και η ανεπάρκεια, μας έχουν οδηγήσει σε επικίνδυνες καταστάσεις για τη χώρα μας.

Ανησυχώ κύριε Πρόεδρε και καλά κάνετε να ενεργήσετε αναλόγως.