Η ΔΔΟ και η προσομοίωση του ομοσπονδιακού πολιτεύματος των ΗΠΑ
Παρόλο που υπάρχουν φωνές
εναντίον της ΔΔΟ η αποδοχή της είναι η οδυνηρή υποχώρηση των Ελληνοκυπρίων στην
προσπάθεια επίτευξης μιας συνολικής διευθέτησης του Κυπριακού αποδεκτής και από
τους Τουρκοκύπριους.
Το σωστό περιεχόμενο της λύσης
είναι αυτό που έχει την μεγαλύτερη σημασία γιατί είναι αυτό που καθορίζει τα
όρια της δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενός κανονικού
κράτους.
Μελετώντας συνοπτικά άλλα
ομοσπονδιακά συστήματα πιστεύω το πολιτικό σύστημα των Ηνωμένων Πολιτειών της
Αμερικής είναι το πιο κατάλληλο για εφαρμογή στην Κύπρο. Ο λόγος είναι ότι σε
γενικές γραμμές η πλειοψηφία κυβερνά σε ομοσπονδιακό επίπεδο, χωρίς να
παραβιάζονται οι ελευθερίες της μειοψηφίας που της παρέχεται αυτονομία στη
συνιστώσα πολιτεία της.
Ο διαχωρισμός των εξουσιών στο
νέο ομοσπονδιακό σύστημα της λύσης όπου η Κύπρος θα αποτελείται από δύο
πολιτείες γεωγραφικά διαχωρισμένες και το επίπεδο αντιπροσώπευσης των δύο
κοινοτήτων στους τρείς πυλώνες εξουσίας, Νομοθετικής, Εκτελεστικής, Δικαστικής
είναι καθοριστικός παράγοντας για την δημοκρατική λειτουργία του νέου ομόσπονδου
κράτους ως εξής:
Νομοθετική
εξουσία
Η ύπαρξη δύο σωμάτων στη
ομόσπονδη νομοθετική εξουσία θα πρέπει να απαρτίζεται με τον πιο κάτω τρόπο.
Το ένα σώμα, οι Αντιπρόσωποι της
Βουλής που θα εκλέγονται απευθείας από τον λαό σε Παγκύπρια βάση και το άλλο
σώμα του Κογκρέσου(Γερουσιαστών) των δύο Πολιτειών θα αντιπροσωπεύονται σε
αναλογία 3:2 από τις πολιτείες. Σε κύρια νομοθετήματα η υπερψήφιση και στα δύο
σώματα είναι απαραίτητη για έγκριση του ομοσπονδιακού νόμου ο οποίος δεν θα
πρέπει να παραβιάζει το σύνταγμα.
Εκτελεστική
εξουσία
Να υπάρχει το σύστημα Προέδρου
και Αντιπροέδρου που θα εκλέγεται απευθείας από όλο τον Κυπριακό λαό, με το
μόνο περιορισμό ότι ο ένας εκ των δύο θα ανήκει στην άλλη κοινότητα. Για
παράδειγμα ο Ελληνοκύπριος υποψήφιος Πρόεδρος θα επιλέγει εκ των προτέρων τον
Τουρκοκύπριο Αντιπρόεδρο που θα του εξασφαλίζει την νίκη στις εκλογές και
αντίστροφα. Αυτό θα φέρει πιο κοντά τις δύο κοινότητες με συναινετικές
πολιτικές συνεργασίες. Το υπουργικό συμβούλιο θα κατανέμεται με αναλογία 2:1 στις
δύο κοινότητες.
Δικαστική
εξουσία
Να υπάρχουν τρία επίπεδα
δικαστικής εξουσίας: Τα δικαστήρια των δύο Πολιτειών, το ομοσπονδιακό
δικαστήριο με σύνθεση 3:2, και το Ανώτατο δικαστήριο που θα μπορούσε να είναι
Ευρωπαϊκό για να ερμηνεύει την συνταγματικότητα των ομοσπονδιακών νόμων και θα
υπερέχει των αποφάσεων.
Αυτονομία
Διακυβέρνησης Πολιτειών
Ο διαχωρισμός των εξουσιών εντός
των δύο πολιτειών οι οποίες θα διοικούνται αυτόνομα αποκλειστικά στις
γεωγραφικές περιοχές τους θα είναι ως εξής: Η νομοθετική εξουσία να εξασκείται
με δύο σώματα κατά το πρότυπο της ομοσπονδιακής, με τον περιορισμό ότι το
δεύτερο σώμα του πολιτειακού κογκρέσου(γερουσιαστών) θα εκλέγεται μόνο από την
κοινότητα της πολιτείας. Το σύνταγμα θα καθορίζει τα όρια του ομοσπονδιακού
νόμου και το υπόλοιπο θα κατανέμεται στις δύο πολιτείες αυτόνομα. Για την
εκτελεστική εξουσία θα εκλέγεται Κυβερνήτης σε έκαστην πολιτεία από την
κοινότητα που ανήκει.
Η πιο πάνω εξάσκηση των εξουσιών
στην ΔΔΟ θα διασφαλίζει την δημοκρατικότητα των αποφάσεων και θα φρενάρει σε
ικανοποιητικό βαθμό τις εξουσίες της πλειοψηφίας έναντι ρατσιστικής επιβολής
επί της μειοψηφίας.
Επιπρόσθετα θα διασφαλίζεται η
ελεύθερη διακίνηση, εγκατάσταση και απόκτηση ιδιοκτησίας στις δύο Πολιτείες, με
μόνο περιορισμό τη στέρηση πλήρως πολιτικών δικαιωμάτων στη πολιτεία της άλλης
κοινότητας και διασφάλιση πλήρως πολιτικών δικαιωμάτων σε ομοσπονδιακό επίπεδο
σαν ετεροδημότες.
Ασφάλεια και
Εγγυήσεις
Η ασφάλεια της νέας Ενωμένης
Κυπριακής Δημοκρατίας θα καλύπτεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και εγγυήτριες
δυνάμεις για την εφαρμογή και διατήρηση της λύσης θα πρέπει να είναι τα πέντε
μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων
είναι προϋπόθεση πριν την εφαρμογή της
λύσης.
Οι εδαφικές αναπροσαρμογές των
δύο Πολιτειών θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένες στο πληθυσμό που επιστρέφει και
θα πρέπει να ρυθμιστεί η ιδιοκτησία με δίκαιο τρόπο στους υπόλοιπους.
Πιστεύω αυτό το μοντέλο ΔΔΟ, όσο
δύσκολο και αν φαίνεται στην αρχή, μπορεί σε γενικές γραμμές να γίνει αποδεκτό
από το σύνολο του Κυπριακού λαού γιατί αποκλείει τις απαράδεκτες παραχωρήσεις
της εκ περιτροπής προεδρίας και των βέτο των Τουρκοκυπρίων στις αποφάσεις
λειτουργίας του κράτους.
Χρειάζεται διεθνής εκστρατεία
διαφώτισης για την πιο πάνω λύση που θα εστιάζεται στην διαρκή λειτουργία ενός
κανονικού κράτους.
Οι συμπολίτες μας Τουρκοκύπριοι
με δική τους αυτόνομη περιοχή και συμμετοχή στις αποφάσεις του ομόσπονδου
κράτους θα νιώθουν ασφαλείς εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τυχόν διακρίσεις
εις βάρος τους, και οι Ελληνοκύπριοι θα απαλλαγούν από την κατοχή, αρκετοί θα
επιστρέψουν στα σπίτια τους και θα
αποδεχτούν ευκολότερα ένα δημοκρατικό τρόπο διακυβέρνησης του ομόσπονδου
κράτους. Εξελικτικά και όσο αναπτύσσεται η εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο
κοινοτήτων θα μπορούσε να υπάρχει πρόνοια για βελτιωτικές αλλαγές σε άρθρα του
συντάγματος με την σύμφωνη γνώμη των δύο κοινοτήτων.
Για τους πιο πάνω λόγους
υποστηρίζω την υποψηφιότητα του Νικόλα Παπαδόπουλου που δίνει έμφαση στο σωστό
περιεχόμενο της λύσης, κινείται μεταξύ
του αντιδημοκρατικού ενδοτισμού και του ανέφικτου εθνικισμού και ταυτόχρονα διαφυλάσσει
την Κυπριακή Δημοκρατία μέχρι την εγγυημένη μετεξέλιξη της σε Ενωμένη Κυπριακή
Δημοκρατία.
Τα πιο πάνω αποτελούν τροφή για
σκέψη, προβληματισμό και ενημέρωση για να γνωρίζει ο απλός πολίτης περίπου τι
ψηφίζει. Παράλληλα δίνεται η δυνατότητα να αρχίσει να κτίζεται από τους πολίτες
η πλατφόρμα με νέες ιδέες για το σχέδιο λύσης που στη πλειοψηφία θα είναι
αποδεκτό από την πλειοψηφία του Κυπριακού λαού.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου