Η κουλτούρα ενός λαού

Η κουλτούρα ενός λαού, τα ΜΜΕ και ο πολιτικός αντικατοπτρισμός

Συχνά αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά του λαού μας.  Μέσα από τα χρόνια έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είμαστε απλά και στην καθομιλουμένη ένας «αππωμένος» λαός.

Το άππωμα είναι αυτό που μας χαρακτηρίζει και μας έχει αφήσει ανώριμους.

Η αυταρέσκεια, ο ναρκισσισμός, ο εγωισμός, τα αλάθητο, ο ευσεβοποθισμός, η υπεραισιοδοξία και η παντογνωσία είναι μερικά από τα κύρια συστατικά που χαρακτηρίζουν την ανωριμότητα μας.

Μια ανωριμότητα που πηγάζει από εσωτερικά κενά σε αξίες, συντηρείται με την ψιθυρολογία, την μυθοπλασία, θεωρίες συνομωσίας, το ταμπέλωμα και εκφράζεται με ελλείμματα δημοκρατίας, διακριτικότητας και σεβασμού προς την αντίθετη άποψη, μέσα σ’ ένα περιβάλλον εκφοβισμού κα απρεπούς συμπεριφοράς.

Επικαλούμαστε την δημοκρατία, ζητούμε δίκαιη αντιμετώπιση, ίση μεταχείριση, ίσες ευκαιρίες και δείχνουμε ευαισθησία στο περιβάλλον, φτάνει να μην περιλαμβάνει τον εαυτό μας και να μην επηρεάζεται το προσωπικό μας συμφέρον.

Είμαστε φιλόζωοι αφήνοντας απορρίμματα των σκύλων  στα πάρκα και στα πεζοδρόμια των άλλων. Σεβόμαστε το περιβάλλον μόνο όταν μας βλέπουν ή μας το επιβάλλουν και νοιαζόμαστε για τους παραπληγικούς αλλά δεν τους σεβόμαστε όταν σταθμεύουμε τα αυτοκίνητα μας στα πεζοδρόμια και σε ειδικούς χώρους αναπήρων. Αποδεχόμαστε το ρουσφέτι μόνο για δικό μας όφελος. Είναι απίστευτο αλλά αληθινό!

Πιστεύω ότι η γενεσιουργός αιτία βρίσκεται στην παιδική μας ηλικία και στο περιβάλλον που έχουμε μεγαλώσει. Στη συνέχεια σαν γονείς δημιουργούμε πεποιθήσεις ότι για παράδειγμα τα παιδιά μας είναι τα πιο έξυπνα, τα πιο ταλαντούχα, χαρισματικά προικισμένα, με τρόπο που βλάπτομε την φυσιολογική εξέλιξη της προσωπικότητας τους, πιέζοντας τα να φτάσουν σε κάτι που ίσως είναι φτιαχτό και δεν τους εκφράζει.

Δυσκολευόμαστε να βάλουμε ρεαλιστικά τον πήχη και όταν τον περάσουμε, δημιουργούμε τόση υπεραισιοδοξία που ξεφεύγουμε από την πραγματικότητα που είναι αυτή που τα ίδια μας τα παιδιά θέλουν να επιλέξουν και όχι εμείς.

Με την συμπεριφορά μας δίνουμε κακά παραδείγματα και δημιουργούμε λανθασμένα πρότυπα.

Η αυτογνωσία και η συναίσθηση είναι τα εργαλεία που θα μας βοηθήσουν να γίνουμε σωστοί άνθρωποι στην κοινωνία.

Είναι καιρός να ωριμάσουμε σαν λαός και να γίνουμε ταπεινοί, προσγειωμένοι, υπεύθυνοι και να αντιμετωπίζουμε τον συνάνθρωπο μας με αγάπη και σεβασμό.

Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται η σωστή καθοδήγηση από την οικογένεια και το σχολείο.  Επιπλέον τα ΜΜΕ έχουν την δύναμη να δημιουργήσουν την κατάλληλη κουλτούρα.  Δυστυχώς αρκετές φορές η έλλειψη σοβαρής ενημέρωσης, το χαμηλό επίπεδο δημοσιογραφίας και η καλλιέργεια λανθασμένων προτύπων συμπεριφοράς αποπροσανατολίζουν τον λαό μας.

Όλα αυτά έχουν σαν επιστέγασμα και αντικατοπτρίζονται στους πολιτικούς που επιλέγουμε να μας αντιπροσωπεύσουν και να μας καθοδηγήσουν. Ένα σαθρό πολιτικό κατεστημένο, που τρέφεται με την συγκαταβατικότητα, την αδιαφορία μας και την πελατειακή σχέση,  που ο ίδιος ο λαός δημιούργησε και αυτός θα πρέπει να το διορθώσει αφού πρώτα ωριμάσει και αλλάξει νοοτροπία.