Ο κομματικός εθισμός

Ο κομματικός εθισμός και η ανοσία στην ηθική κριτική

Όσο πλησιάζει η Προεδρική εκλογή τόσο περισσότερο ξεδιπλώνεται η πολιτική αγυρτεία και αποκαλύπτεται το επίπεδο της πολιτικής σκέψης μέσα σε ένα περιβάλλον σύγχυσης και πανικού. Ένα επίπεδο όπου καλλιεργείται η πελατοκρατία του παλαιοκομματισμού και που τροφοδοτείται ο λαός με ψευδοδιλλήματα, αοριστίες, σοφιστείες και υποσχέσεις εμπαιγμού.

Οι κυβερνώντες έχουν αναγάγει σε επιστήμη την εξαπάτηση του λαού, αυτολιβανιζόμενοι με αρκετή δόση αυταρέσκειας και με τυμπανοκρουσίες για τα μεγάλα επιτεύγματα τους, αποφεύγοντας ταυτόχρονα να διαφημίσουν την παραχώρηση της εκ περιτροπής προεδρία στο εθνικό θέμα και το διορισμό των αρίστων στην εσωτερική διακυβέρνηση. Έχουν καταργηθεί οι ηθικές αξίες όπως η εντιμότητα, ο σεβασμός της νοημοσύνης του πολίτη, η ταπεινοφροσύνη και έχουν καταπατηθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα υπερηφανευόμενοι με απύθμενο θράσος για αξιοκρατία.

Με όλη αυτή τη συμπεριφορά έχω αρχίσει να ανησυχώ ότι ο κίνδυνος σε αυτό το δύσμοιρο τόπο δεν προέρχεται μόνο από την Τουρκία αλλά και από εμάς τους ιδίους που παρακολουθούμε τα γεγονότα με απερίγραπτη αφέλεια και αδράνεια.        Μεγάλο μέρος του λαού μας έχει καταντήσει να είναι κομματικά εθισμένος σε τέτοιο βαθμό που έχει προκαλέσει στη πολιτική του ηγεσία να αποκτήσει ανοσία στην ηθική κριτική, γιατί πιστεύει ότι δεν πρόκειται να τιμωρηθεί για την συμπεριφορά της.

Η μόνη διέξοδος σε αυτή την απελπιστική κατάσταση είναι να αποτοξινωθούμε από την σημερινή κομματοκρατία και την πελατειακή εξάρτηση, αλλάζοντας την συμπεριφορά μας και ανεβάζοντας το επίπεδο σκέψης. Τα μόνο εργαλείο που έχει η δημοκρατία είναι η απευθείας λαϊκή ψήφος για αλλαγή Προέδρου, στέλνοντας το ξεκάθαρο μήνυμα ότι η αλαζονεία, ο εμπαιγμός και η αναξιοπιστία έχουν κόστος που ξεπληρώνεται τον Φεβρουάριο του 2018. Αν δεν γίνει αυτό θα αποθρασυνθούν ακόμη περισσότερο και η ζημιά για την Κύπρο μας θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.

Εύχομαι να αφυπνισθούμε από τον λήθαργο που μας έχουν κοιμίσει, τον αποπροσανατολισμό που μας έχουν επιφέρει και σαν ώριμοι πολίτες να αναλάβουμε την τύχη του τόπου μας στα ίδια μας τα χέρια, υπερβαίνοντας εαυτούς και χρησιμοποιώντας την κρίση μας και ίσως την διαίσθηση μας.

Με την επικείμενη Προεδρική εκλογή διακυβεύεται το μέλλον αυτού του τόπου και η νέα πορεία που θα χαραχθεί για τις επόμενες γενιές, που αν αποτύχουμε θα μας κρίνουν ιστορικά για αδράνεια, ατολμία, προχειρότητα και ανευθυνότητα.          Αλλιώς μας μένει να ελπίζουμε στην τύχη και σε ένα θαύμα.