Κυπριακό και Στρατηγική Αναπροσαρμογή

Κυπριακό και Στρατηγική Αναπροσαρμογή

Η πιο συγκροτημένη πρόταση στο Κυπριακό είναι αυτή του Νικόλα Παπαδόπουλου για τους πιο   κάτω λόγους:

1.     Διατηρεί την διαχρονική θέση της ΔΔΟ με το σωστό περιεχόμενο κρατώντας ανοικτή την επικοινωνία με τους Τουρκοκύπριους. Εάν θα υπάρξει οποιαδήποτε συμβιβαστική πρόταση αυτή πρέπει να βασίζεται στο διεθνές δίκαιο, τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και τις ευρωπαϊκές αξίες. Δεν είναι δημοκρατικό σε ένα  ομοσπονδιακό σύστημα η κεντρική εξουσία να εξισώνεται μεταξύ πλειοψηφίας  και μειοψηφίας με κύριο παράδειγμα την εκ περιτροπής προεδρία.  Από την άλλη θα πρέπει να υπάρχουν ασφαλιστικές δικλίδες εναντίο δυσμενούς διάκρισης της μειοψηφίας για διασφάλιση της πολιτικής της ισότητας.

2.     Η επιμονή του για διαφύλαξη της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι ορθή. Είναι το μόνο όπλο που έχομε απέναντι σε ένα αδίστακτο κατακτητή. Το σύνταγμα του 1960 της  Δημοκρατίας είναι σε ισχύ,  αποτελεί το θεμέλιο της ύπαρξης μας αναγνωρισμένο διεθνώς  και είναι η  βάση για την οποία έχει γίνει μέλος της ΕΕ και της ευρωζώνης.

3.     Η λογική άποψη του ότι συζητούμε για χρόνια άκαρπα σε μια βάση που δεν έχει γερά θεμέλια και  επιτυγχάνουμε συγκλίσεις περίγυρου χωρίς να αγγίζουμε τον πυρήνα της λύσης. Αυτό δημιουργεί αυταπάτες σε μας και στους ξένους ότι είμαστε κοντά και εξυπηρετεί το προφίλ της Τουρκίας.  Το αντίθετο, δεν πρόκειται ο Κυπριακός Ελληνισμός  να αποδεχθεί καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σένα τόπο που αποτελεί το 80% του πληθυσμού. Ούτε πρόκειται να ρισκάρει μια συμβιβαστική λύση χωρίς σωστές και επαρκείς εγγυήσεις για την εφαρμογή της. Χρειάζονται γερά θεμέλια δημοκρατίας και εμπιστοσύνης.

4.     Το όραμα του ότι χρειάζεται αλλαγή για μια νέα μεθοδευμένη στρατηγική που δεν έχει επιχειρηθεί μέχρι τώρα θα πρέπει να δοκιμασθεί με σύνεση, ευελιξία, ευστροφία  και διορατικότητα. Το αντίθετο επιχείρημα ότι ο χρόνος κυλά εις βάρος μας δεν είναι σίγουρο  ούτε αρκετό, γιατί μπορεί να είναι και υπέρ μας για τους λόγους που θα αναλύσω στην συνέχεια.

Τι μπορεί να αλλάξει εις βάρος της Τουρκίας αξιολογώντας την σημερινή  κατάσταση:

1.     Η εσωτερική κρίση και αστάθεια που υπάρχει στην Τουρκία να επιδεινωθεί με απρόβλεπτες συνέπειες.

2.     Το Κουρδικό πρόβλημα μετά τις επιτυχίες των Κούρδων της Συρίας και του Ιράκ αποκτά μεγαλύτερη δυναμική για δημιουργία Κουρδικού κράτους και αποτελεί ωρολογιακή βόμβα εντός της Τουρκίας.

3.     Η απομόνωση της Τουρκίας από την ΕΕ με την ηλίθια ρητορική του Ερντογάν  μας δημιουργεί συμμάχους και αποκαλύπτει τους επεκτατικούς της στόχους στην Κύπρο.

4.     Η οικονομία της Τουρκίας άρχισε να καταρρέει λόγω της αστάθειας. Τα οικονομικά της συμφέροντα πιθανόν να κάμψουν την αδιαλλαξία της στο Κυπριακό.

5.     Τα  ενεργειακά αποθέματα της Κυπριακής Δημοκρατίας αν αποδειχθούν σημαντικά μπορεί να προσελκύσουν το ενδιαφέρον της ΕΕ και να αποτελέσουν την ασπίδα μας ενάντια στις Τουρκικές προκλήσεις.  Ίσως  χρειαστεί να ΄ αγοράσουμε ΄ στρατιωτική προστασία για την ασφάλεια μας.

6.     Η οικονομία της Ελλάδος με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης να ανακάμπτει και να σηκώσει ανάστημα απέναντι στην Τουρκία. Η Ελλάδα είναι ο φυσικός  μας σύμμαχος που θα συρθεί σε σύρραξη αν κινδυνεύσει ο Ελληνισμός της Κύπρου.

7.     Οι μεγάλες δυνάμεις ΗΠΑ,  Ρωσία και ΕΕ μπορεί να κλίνουν υπέρ μας εάν τα συμφέροντα τους στην περιοχή το επιβάλλουν. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι  το νομικό υπόβαθρο που θα στηριχθούν για επιβολή της τάξης.

8.     Οι Τουρκοκύπριοι θα αγανακτήσουν απέναντι στην απομόνωση και θα ξεσηκωθούν ενάντια στις επιβουλές της  Τουρκίας. Γνωρίζουν ότι τα τετελεσμένα της εισβολής είναι χωρίς θεμέλιο, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι το μέλλον  τους και θα επαναστατήσουν σε μια προσπάθεια ενσωμάτωσης των κατεχομένων από  την Τουρκία.

Λαμβάνοντας όλα τα πιο πάνω υπόψη και το γεγονός ότι τώρα με μια Τουρκία όπου απόλυτος άρχοντας μέχρι το 2029 είναι ο Ερντογάν,  ο οποίος είναι αδίστακτος αμφισβητώντας ακόμη και την συνθήκη της Λωζάννης,  δεν υπάρχουν ελπίδες για σωστή επίλυση του Κυπριακού.