Ο Νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας

Ο Νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο Απερχόμενος                                            Μια Κακή λύση του Κυπριακού είναι χειρότερη από την Μη λύση του

Ο Κυπριακός λαός στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές σε ένα ιστορικό χρονικά σταυροδρόμι καλείται να πάρει σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον του.

Εστιάζοντας στο Εθνικό μας πρόβλημα το Κυπριακό υπάρχουν δύο επιλογές. Η παλαιά και η καινούρια.

Ο απερχόμενος Πρόεδρος εκφράζει την πεπατημένη για μια δεκαετία πολιτική που κρίνεται από το αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα που έφτασε στο τέλμα εξαντλώντας οποιαδήποτε προοπτική επίλυσης του Κυπριακού και σφραγίζοντας με το πιο επίσημο τρόπο το αδιέξοδο. Είναι γι’ αυτό που η στρατηγική του απερχόμενου Προέδρου είναι κενού περιεχομένου, όταν εστιάζεται μόνο στην συνέχιση του διαλόγου από εκεί που έμεινε δηλαδή, στις  λανθασμένες παραχωρήσεις μόνο τις δικής μας πλευράς και παραγνωρίζοντας την προκλητικά αρνητική στάση της Τουρκίας. Αυτό θα οδηγήσει σε μια κακή λύση που δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από τον Κυπριακό Ελληνισμό γιατί θα είναι χειρότερη από τη μη λύση κατάσταση.

Πιστεύω η διέξοδος από το τέλμα είναι ένα U-turn και μια νέα στρατηγική από τον Νέο Πρόεδρο όπως εκφράζεται από τον Νικόλα Παπαδόπουλο και περιλαμβάνει την διζωνική ή άλλου είδους ομοσπονδία με το σωστό περιεχόμενο, όπου θα διασφαλίζονται οι δημοκρατικές αρχές και τα ανθρώπινα δικαιώματα απαραίτητα συστατικά ενός κανονικού κράτους όπως το έθεσε σωστά στην φρασεολογία του ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ.

Το εγχείρημα της νέας αυτής στρατηγικής δεν θα είναι εύκολο αλλά τουλάχιστο θα είναι στην σωστή κατεύθυνση επίλυσης του Κυπριακού. Η δυσκολία έγκειται στην άρνηση,  προκλητική στάση και αποθράσυνση της Τουρκίας η οποία ελέγχει ολοκληρωτικά τους Τουρκοκύπριους και βολεύεται με το ροκάνισμα του χρόνου σε άκαρπες συνομιλίες εδραιώνοντας έτσι την ντε φάκτο κατάσταση. 

Έχει δίκιο ο Νικόλας Παπαδόπουλος να επιμένει ότι χωρίς κόστος η Τουρκία δεν πρόκειται να δείξει διάθεση για ουσιαστική διαπραγμάτευση όσο βλέπει την Κύπρο ως προτεκτοράτο της. Για πιο λόγο άλλωστε να αλλάξει στάση; Θα πρόσθετα όχι μόνο κόστος αλλά και όφελος προς την Τουρκία.

Το κόστος είναι η στασιμότητα της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας περιλαμβανομένης της Τελωνειακής  Ένωσης και η συνεπακόλουθη οικονομική και πολιτική της αποξένωση.

Επιπλέον χρησιμοποιώντας τα ψηφίσματα του ΟΗΕ να επιδιωχθεί η επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία από το Συμβούλιο Ασφαλείας για παράνομη στρατιωτική κατοχή μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με την αλλαγή ηγεσίας των κυβερνήσεων των χωρών μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας και με τα νέα στρατηγικά δεδομένα μπορεί να γίνει εφικτή η προσπάθεια αυτή.

Η αρνητική συμπεριφορά της Τουρκίας έναντί της Γερμανίας- Ολλανδίας- Αυστρίας, η έξοδος της Βρετανίας, οι συμμαχίες Ισραήλ-Ελλάδας-Αιγύπτου και εξελικτικά η υλοποίηση του οράματος του Προέδρου της Γαλλίας Μακρόν για μόνιμα δομημένη αμυντική συνεργασία των χωρών της ΕΕ (PESCO) δημιουργεί ομπρέλα προστασίας και στρατιωτικής ασφάλειας για την Κυπριακή Δημοκρατία. Όλα αυτά με σωστή διαχείριση από μας μπορούν να έχουν κόστος και να αποτελέσουν εμπόδιο στις ηγεμονικές ορέξεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, το Αιγαίο και την Κύπρο.

Το όφελος της Τουρκίας είναι οι ενεργειακές διαδρομές του φυσικού αερίου  Ισραήλ, Κύπρου, Αιγύπτου και Λιβάνου  που μαζί με την διαδρομή south stream της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα και του Κατάρ, να την καταστήσουν μοναδικό ενεργειακό κόμβο στην περιοχή.

Μελετώντας κάποιος την ιστορία της Κύπρου θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η επικράτηση του Ελληνισμού στο νησί μας από τα αρχαία χρόνια έγινε γιατί διαχρονικά άντεξε πολλούς κατακτητές που εποφθαλμιούσαν την σημαντική γεωστρατηγική και εμπορική της θέση. Ίσως θα πρέπει να παραδειγματιστούμε από την καρτερία, αντοχή και επιμονή των προγόνων μας για την διατήρηση του Ελληνισμού στη Κύπρο.

Τα νέα δεδομένα σήμερα, που είναι ο φυσικός της πλούτος και η συμμετοχή της μαζί με την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την έχουν αναβαθμίσει ακόμα περισσότερο και ευκολότερα μπορεί να τα καταφέρει μέσα σε ένα περιβάλλον διεθνούς νομιμότητας και δικαίου.