Εδώ και 44 χρόνια κάνουμε γύρους σε κυκλικό κόμβο στην απεγνωσμένη προσπάθεια μας να επιλύσουμε το Κυπριακό πρόβλημα με ατέρμονες συνομιλίες. Μέσα από το κυκλικό περιδιάβασμα μιας άκαρπης πολιτικής έχουμε αποκτήσει μια ισχυρή κεντρομόλο δύναμη που μας κρατάει σε κυκλική τροχιά. Αυτή η κυκλική περιήγηση μας δεν οδηγεί πουθενά, παρά στο να συντηρείται η κατοχή της πατρίδας μας, να διαιωνίζεται το αδιέξοδο και να εδραιώνονται τα τετελεσμένα.
Δυστυχώς έχουμε μείνει κολλημένοι σε ένα παθητικό στερεότυπο μοτίβο, αποκοιμίζοντας και αποπροσανατολίζοντας το λαό με φραστικά πυροτεχνήματα χωρίς συγκεκριμένη στρατηγική και καθαρό στόχο. Μείναμε δεμένοι στην απραξία κρύβοντας την ουσία κάτω από το χαλί και παραμυθιαζόμαστε με χαλαρές ομοσπονδίες. Έχουμε εγκαταλείψει τα ισχυρά ψηφίσματα του ΟΗΕ για εισβολή και κατοχή, δεν χρησιμοποιούμε την δυναμική της αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας κράτους μέλους του ΟΗΕ και της ΕΕ. Δεν έχουμε αναδείξει στην διεθνή κοινότητα την ετοιμότητα μας για την δημιουργία μιας σύγχρονης και δημοκρατικής Ομοσπονδίας με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και στοχευόμενη στο Κοινοτικό Κεκτημένο, στα πλαίσια ενός κανονικού κράτους. Οτιδήποτε άλλο εξυπηρετεί τις επιδιώξεις της Τουρκίας, που φαίνεται μέσα στην αμηχανία και ατολμία μας έχει καταφέρει ο Τσαβούσογλου να μας παρασύρει να συζητάμε μεταξύ μας τη χαλαρή ομοσπονδία, που μπορεί να οδηγήσει σε συνομοσπονδία, χωρίς να διασφαλίζεται η ασφάλεια του κράτους περιλαμβανομένης της ΑΟΖ μας και η αποχώρηση των Τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων.
Πρέπει να επενδύσουμε στην ιδιότητα μας ως κράτους μέλους της ΕΕ και στον ενεργειακό μας πλούτο στην ΑΟΖ της κυριαρχίας μας με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ. Δεν χρειάζεται να υποχωρούμε και να παρακαλούμε για επανέναρξη του διαλόγου, γιατί αυτό που φοβάται η Τουρκία είναι η εμπλοκή των ΗΠΑ και της Γαλλίας στους ενεργειακούς μας σχεδιασμούς μέσω των εταιρειών ExxonMobil και Total, όπου η αναμενόμενη ανακάλυψη μεγάλων ποσοτήτων φυσικού αερίου θα ενισχύσει την κρατική μας υπόσταση και θα ισχυροποιήσει την θέση μας στην ΕΕ και την συνεργασία μας με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τις ΗΠΑ. Παράλληλα ο φυσικός μας σύμμαχος η Ελλάδα θα παρασυρθεί μαζί μας σε αυτό το ενεργειακό ταξίδι που πιστεύω θα οδηγήσει στην σωστή και δίκαιη επίλυση του Κυπριακού προβλήματος.
Αυτό που επιδιώκει η Τουρκία στη Κύπρο και στο Αιγαίο είναι πολύ ξεκάθαρο, που με κάνει να διερωτώμαι τι είναι αυτό που μας κρατάει βυθισμένους στη ψευδαίσθηση και στην εμμονή ότι με το διάλογο όπως γίνεται θα τα βρούμε μαζί της. Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε με αποφασιστικό και έξυπνο τρόπο το δίκαιο μας και βολευόμαστε με απίστευτη αφέλεια στην επιφανειακή ευμάρεια που καλλιεργούμε σε ένα κράτος που κινδυνεύει να διαλυθεί στα δύο. Οι Τουρκοκύπριοι συμπολίτες μας είναι και αυτοί εγκλωβισμένοι και φοβούνται την χαλαρή ομοσπονδία γιατί γνωρίζουν που θα τους οδηγήσει, εξ ου και η αντίδραση των Ταλάτ και Ακιντζί. Ανησυχώ ότι η κυβερνώσα πολιτική ηγεσία παραπαίει σε μια παρελκυστική πολιτική, αντιλαμβανόμενη την παταγώδη αποτυχία της στο Κυπριακό, κάνει σπασμωδικές και επικίνδυνες κινήσεις, μέσα από τον πανικό και την σύγχυση που την διακατέχει, προκαλώντας τριγμούς και πισωγυρίσματα. Οι ανωφελείς και αντιφατικοί τακτικισμοί δείχνουν έλλειψη σοβαρότητας και προκαλούν σύγχυση διεθνώς ακόμη και στις χώρες που μας στηρίζουν.
Όσον αφορά τον Οσερσάι μπορεί να μπει και να βγει από το κουτί όσες φορές θέλει, όμως εμείς θα πρέπει να βρούμε το τρόπο να ελαττώσουμε ταχύτητα και να βγούμε από το «round about» για να κινηθούμε προς τον πυρήνα του προβλήματος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου