Το δούλεμα της Τουρκίας και ο “ύπνος μας του δικαίου”

Η συμπεριφορά της Τουρκίας το τελευταίο διάστημα έχει ξεπεράσει τα αποδεκτά όρια για ένα έντιμο συμβιβασμό στο Κυπριακό. Είναι ξεκάθαρες πλέον οι προθέσεις της για την υπονόμευση της Κυπριακής Δημοκρατίας με τελικό στόχο την διάλυση της και τον έλεγχο όλου του νησιού. Η απροκάλυπτη επιμονή της για συζήτηση στην βάση λύσης δύο κρατών ή συνομοσπονδίας δύο κυρίαρχων λαών στην επικείμενη πενταμερή, έχει παρασύρει την εκφοβισμένη Κυπριακή Κυβέρνηση σε ένα άκαρπο και καταδικασμένο διάλογο. Τα εξόφθαλμα τεχνάσματα της μεταμόρφωσης της Τουρκίας σε καλόπιστο συνομιλητή με Ελλάδα και Κύπρο όσο πλησιάζει το επόμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Μάρτιο, είναι ένα καλοστημένο δούλεμα που βολεύει κάποιους αξιωματούχους της ΕΕ οι οποίοι επιθυμούν την αποφυγή επιβολής κυρώσεων εναντίο της.

Είναι καιρός να αλλάξουμε στρατηγική και να αντιδράσουμε στις επιβουλές της Άγκυρας και το βόλεμα του Βερολίνου, ξεκαθαρίζοντας ότι η εισβολή και κατοχή Κυπριακού εδάφους είναι απαράδεκτη ενέργεια και ανεπίτρεπτη συμπεριφορά απέναντι σε ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας. Ο μόνος έντιμος συμβιβασμός για  επίλυση του Κυπριακού είναι στη βάση μιας δημοκρατικής διζωνικής και δικοινοτικής ομοσπονδίας (ΔΔΟ) με εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η λειτουργία της πρέπει να βασίζεται στην αρχή της πλειοψηφίας (80% Ελληνοκύπριοι) με σεβασμό των ίσων δικαιωμάτων της μειοψηφίας (18% Τουρκοκύπριοι). Είναι ο κατάλληλος χρόνος να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους και όχι να παραμένουμε θεατές στην θρασύτητα του Τούρκου εισβολέα παίζοντας κρυφτούλι για χάρι των εντυπώσεων του καλού παιδιού. Η διεθνής νομιμότητα κατατάσσει την Κυπριακή Δημοκρατία αναγνωρισμένο κράτος ανάμεσα στα άλλα 191 κράτη μέλη του ΟΗΕ (1960) και ισότιμο μέλος των 27 κρατών της ΕΕ (2004) και των 17 κρατών της  ευρωζώνης (2008). Συνεπώς δεν έχουμε να φοβηθούμε από την διεκδίκηση της αυτονόητης νομιμότητας. Το γυροβόλι των άκαρπων συνομιλιών αποδείχθηκε ότι εξυπηρετεί τους στόχους της Τουρκίας και μας αποκοιμίζει μαζί με την διεθνή κοινότητα από την πραγματικότητα της ανάγκης εφαρμογής των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας(ΣΑ). Οι τρείς άξονες που πρέπει να επικεντρωθούμε στην νέα στρατηγική είναι, να αξιοποιηθούν τα πέντε μόνιμα μέλη του ΣΑ με κύριο μοχλό τις ΗΠΑ (εκλογή Μπάιντεν) και την Γαλλία (δυναμική Μακρόν), ενεργότερη συμμετοχή της ΕΕ και η δυναμική στήριξη της Ελλάδας ως εγγυήτρια δύναμη.

Δυστυχώς ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκφοβισμένος από το αδιέξοδο έχει μείνει ανενεργός παίζοντας κρυφτούλι με άκαρπες και επικίνδυνες συνομιλίες, παραλυμένος από την αδιέξοδη πολιτική του και ντροπιασμένος από το σκάνδαλο των “χρυσών” διαβατηρίων που έχουν διασύρει την Κυπριακή κυβέρνηση εντός της ΕΕ. Οι χειρισμοί στο Κυπριακό έχουν φτάσει στο πάτο με την ανοχή, την απραξία, την ντροπή και τον φόβο μιας ηγεσίας που “κοιμάται τον ύπνο του δικαίου”, ενός ρητού που ερμηνεύεται ότι δεν αντιλαμβανόμαστε τι γίνεται γύρω μας.