Οι δηλώσεις Αβέρωφ και η πώληση πάγου στους Εσκιμώους

Ακούγοντας τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ στις ειδήσεις να υπερασπίζεται την πολιτική του στο κυπριακό αντιλαμβάνεσαι εύκολα την αναμενόμενη κατάληξη σε αδιέξοδο. Συνοπτικά μας ανέφερε ότι θα τα πάρουμε περίπου όλα (έδαφος, τερματισμό κατοχής, την Αμμόχωστο κ.λπ.) και σε αντάλλαγμα θα δώσουμε μόνο την πολιτική ισότητα, ένα αμφιλεγόμενο όρο που δεν μας επεξηγεί πως τον αντιλαμβάνεται. Επειδή αυτό θα το δώσουμε θα πρέπει να ικανοποιεί τις απαιτήσεις της Τουρκίας για κυριαρχική ισότητα των δύο κοινοτήτων, εκφραζόμενη με το βέτο στις αποφάσεις και την εκ περιτροπής προεδρία. Δεν μας έχει εξηγήσει ο κ. Αβέρωφ τι θα χάσουμε, δηλ. την διάλυση της κυπριακής δημοκρατίας και την αντικατάσταση της σε συνομοσπονδία δύο κοινοτικών κρατιδίων με όση χαλαρότητα εξουσιών απαιτείται για να μην επηρεάζεται η καθημερινότητα τους.

Η πολιτική ισότητα ερμηνεύεται από τον ΟΗΕ ως η αποτελεσματική συμμετοχή της μειονότητας στις αποφάσεις του ομόσπονδου κράτους και όχι η αριθμητική ισότητα. Η δημοκρατική αρχή της λήψης αποφάσεων από την πλειοψηφία χωρίς δικαίωμα βέτο από την μειοψηφία πρέπει να είναι απαραβίαστη για την εύρυθμη λειτουργία του κράτους. Η μόνη περίπτωση ενάσκησης του δικαιώματος της αρνησικυρίας είναι για την τροποποίηση του ομοσπονδιακού συντάγματος. Υπάρχουν και σοβαρά θέματα εξωτερικής πολιτικής, οικονομίας και ενέργειας που ίσως να απαιτείται ενισχυμένη πλειοψηφία. Οι αποφάσεις που τυχών επηρεάζουν την υπόσταση των δύο κοινοτήτων θα καλύπτονται συνταγματικά. Δεν μπορεί η πλειοψηφία να είναι όμηρος της μειοψηφίας με έστω και ένα βέτο στο Υπουργικό Συμβούλιο. Η αναλογική συμμετοχή στην κάτω βουλή και η 50/50 συμμετοχή των δύο κοινοτήτων  στην Γερουσία(άνω βουλή) να διασφαλίζεται με την θετική ψήφο του προέδρου στην περίπτωση ισοψηφίας. Αντί της εκ περιτροπής προεδρίας θα μπορούσε ο υποψήφιος πρόεδρος να επιλέγει τον αντιπρόεδρο από την άλλη κοινότητα και να εκλέγονται μαζί από όλο τον λαό, όπως συμβαίνει με το ομοσπονδιακό σύστημα των ΗΠΑ. Όσον αφορά το ομοσπονδιακό δικαστήριο οι αποφάσεις του θα μπορούν να εφεσιβάλλονται στο ευρωπαϊκό δικαστήριο. Η ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων διασφαλίζεται από την συμμετοχή της Κύπρου στην ΕΕ. Οι εδαφικές αναπροσαρμογές να γίνουν λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό των προσφύγων που θα επιστρέψουν στα κατεχόμενα εδάφη.

Όλα αυτά τα αναφέρω, γιατί οι νεφελώδεις αοριστολογίες και ασάφειες που αφηγείται ο πρόεδρος της δημοκρατίας για χαλαρή/αποκεντρωμένη ομοσπονδία μαζί με την ερμηνεία της πολιτικής ισότητας που θα δώσει ο κ. Αβέρωφ, προκαλούν σύγχυση και αποθρασύνουν την Τουρκία να αναζητεί νέα βάση λύσης δύο κρατών ή συνομοσπονδίας. Υπάρχει όμως και η πιο σοβαρή διεθνής πτυχής του Κυπριακού που έχει να κάνει με την πλήρη αποχώρηση του κατοχικού στρατού, τις εγγυήσεις από την ΕΕ ή το Συμβούλιο Ασφαλείας (ΣΑ) και το τρίπτυχο της μιας κυριαρχίας, μιας διεθνής οντότητας και μιας ιθαγένειας. Όσο δεν λέμε τα πράγματα με το όνομα τους και δεν ξεκαθαρίζομε το περιεχόμενο της λύσης διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας (ΔΔΟ) που επιδιώκουμε, τόσο διαιωνίζεται η απαράδεκτη κατάσταση της κατοχής της Κύπρου. Η καθαρότητα των δημοκρατικών θέσεων μας, η προσήλωση μας στα ψηφίσματα του  Συμβουλίου Ασφαλείας , η εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων(ιδιοκτησίας, ελεύθερης διακίνησης), αποτελούν την εναλλακτική διεκδικητική πολιτική, που σε συνεννόηση με την Ελλάδα και συμμάχους την Γαλλία εντός της ΕΕ, τις ΗΠΑ με τον νέο πρόεδρο Μπάιτεν, το Ισραήλ και τον Αραβικό κόσμο, θα προκαλέσουν αποξένωση στην Τουρκία και κόστος από την επιβολή οικονομικών και στρατιωτικών κυρώσεων. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αντιμετωπίσουμε τις απροκάλυπτες επεκτατικές επιδιώξεις της σημερινής Τουρκίας που ονειρεύεται την Οθωμανική αυτοκρατορία μέχρι και την προσσελήνωση το 2023 στο διαστημικό της πρόγραμμα.

Το φάντασμα της πενταμερούς διάσκεψης θα συνοδεύει αυτούς που το προκάλεσαν από αναβολή σε αναβολή μέχρι να βολεύεται η Τουρκία. Συνεπώς κ. Αβέρωφ μην προσπαθείτε να πωλήσετε πάγο στους Εσκιμώους, άμμο στους Άραβες και κολοκύθια στους Κύπριους.