Πλήρες Αδιέξοδο στο Κυπριακό - Τι μέλλει γενέσθαι

Με την έναρξη του εποικισμού της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου και την κατάθεση λύσης δύο κρατών στην άτυπη πενταμερή διάσκεψη από την Τουρκία/Τουρκοκυπριακή ηγεσία έχει ενταφιασθεί η προοπτική επίτευξης συνολικής λύσης στο Κυπριακό. Το αποτέλεσμα της κακής  διαχείρισης του εθνικού μας προβλήματος από τον πρόεδρο Αναστασιάδη κατέληξε σε ένα πλήρες αδιέξοδο. Η προεδρική δήλωση του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΣΑ) και η αναμενόμενη αντίδραση της ΕΕ που ακολούθησε αποτελούν θετική εξέλιξη, χωρίς όμως ουσιαστικό τρόπο σπασίματος του αδιεξόδου. Το τι πρέπει να γίνει θα το αναλύσω πιο κάτω :

1.   Η ανάγκη για νέα στρατηγική μαζί με την Ελλάδα επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα. Η στρατηγική μας θα πρέπει να επικεντρωθεί στην εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΣΑ, που μπορεί να επιτευχθεί μέσα από κυρώσεις κατά της Τουρκίας.

2.  Ως κράτος μέλος του ΟΗΕ να διεκδικήσουμε από το ΣΑ την έμπρακτη στήριξη του εναντίο της παραβίασης του διεθνούς δικαίου από τις εξόφθαλμες παράνομες ενέργειες της Τουρκίας έναντι της κυριαρχίας της Κύπρου. Αποτελεί τεράστιο βήμα οι μεγάλες δυνάμεις να ζητήσουν σύγκλιση του ΣΑ μετά την εξέλιξη με τα Βαρώσια. Η σαρκαστική δήλωση του Ερντογάν για αυτούς που του απαγορεύουν προκλητικές ενέργειες στα Βαρώσια ότι “κάνουν θόρυβο όπως ένας άδειος τενεκές”, είναι προσβλητική και έχει εξοργίσει τους Αμερικάνους και αρκετές χώρες της ΕΕ. Στην Αμερικανική Γερουσία πνέουν μένεα κατά του Τούρκου δικτάτορα και ζητούν επιτακτικά να καταβάλει κόστος για την απόκτηση των πυραύλων  S-400. Με εξαίρεση την Βρετανία τα τέσσερα υπόλοιπα μόνιμα μέλη του ΣΑ, ΗΠΑ, Ρωσία, Γαλλία και Κίνα τάσσονται θετικά υπέρ της Κύπρου και εδώ πρέπει να επικεντρωθούμε για την εφαρμογή του άρθρου 39 του κεφαλαίου 7(VII) του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ όπου “ το ΣΑ δύναται να αποφασίσει την ύπαρξη απειλής ή επιθετικής ενέργειας για διατάραξη της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας και να εισηγηθεί/αποφασίσει τι μέτρα να λάβει σύμφωνα με τα άρθρα 41, 42 του ιδίου κεφαλαίου. Το άρθρο 41 δεν περιλαμβάνει την χρήση στρατιωτικών μέσων, αλλά οικονομικά, χρηματοδοτικά, ταξιδιωτικά ή διπλωματικά μέτρα. Το άρθρο 42 , στη περίπτωση που τα μέτρα στο άρθρο 41 δεν είναι επαρκή, προβλέπει τη λήψη στρατιωτικής δράσης από αέρος, θαλάσσης και εδάφους για αποκατάσταση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας. Το άρθρο 40, προτού επικληθεί το άρθρο 39, προβλέπει την προκαταρτική ανάκληση των παράνομων ενεργειών της Τουρκίας, κάτι το οποίο έγινε με την προεδρική δήλωση του ΣΑ.

3.    Ως ισότιμο μέλος της ΕΕ να ζητηθεί η σύγκλιση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (ΕΣ) για ενεργοποίηση του άρθρου 42 της συνθήκης της Λισαβώνας, σχετικό με την πολιτική κοινής ασφάλειας και άμυνας. Η παράγραφος 7 του πιο πάνω άρθρου αναφέρει ότι “ όταν ένα μέλος κράτος είναι θύμα εξωτερικής επίθεσης στην κυριαρχία του, τότε τα υπόλοιπα μέλη έχουν υποχρέωση να το βοηθήσουν με οποιαδήποτε μέσα”. Τα ψηφίσματα του ΣΑ που λαμβάνονται κάτω από το κεφάλαιο 7(VII) του Χάρτη του ΟΗΕ είναι δεσμευτικά για την ΕΕ βάση της συνθήκης με τα άρθρα 60 και 301 να δύναται να εφαρμόσουν οικονομικές και χρηματοδοτικές κυρώσεις σε πρόσωπα, οντότητες και ομάδες. Η ενάσκηση βέτο της Κύπρου και Ελλάδος σε περαιτέρω αναβάθμιση της τελωνειακής ένωσης που διακαώς επιζητεί η Τουρκία είναι πλέον αναπόφευκτη, γιατί μέχρι τώρα έπαιρνε μόνο καρότα θεωρώντας ότι τα μαστίγια δεν την αγγίζουν.

4.  Παράλληλα πρέπει να διακηρύξουμε την προσήλωση και τον σεβασμό μας σε όλα τα ψηφίσματα του ΣΑ περιλαμβανομένης της λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ). Απευθύνομαι στις πολιτικές δυνάμεις που εναντιώνονται στην πιο πάνω βάση λύσης. Από την άλλη οι ηγεσίες  ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ να κατανοήσουν ότι το παραμύθι της επανέναρξης των συνομιλιών από εκεί που έμειναν στο Κρανς Μοντανά είναι ανώφελο από την στιγμή που η Τουρκία χωρίς καμμιά πίεση δηλώνει ευθαρσώς για συζήτηση στη βάση κυριαρχικής ισότητας δύο κρατών και συνομοσπονδίας. Δεν συνομιλούμε πλέον με τους αγνούς Τουρκοκύπριους αλλά με τον Ερντογάν και τον εγκάθετο του Τατάρ οι οποίοι έχουν καταδικαστεί για τις ενέργειες τους στα Βαρώσια από το ΣΑ. Η αποδοχή μας στη βάση λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας εδράζεται στην δημοκρατική αρχή ότι η πλειοψηφία αποφασίζει κεντρικά με αποτελεσματική συμμετοχή της μειοψηφίας(χωρίς την μια θετική ψήφο στο υπουργικό και την εκ περιτροπής προεδρία) και η μειοψηφία αποφασίζει τοπικά με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου στην επικράτεια. Οι ηγεσίες μας να συνειδητοποιήσουν ότι δεν πρόκειται να γίνει αποδεχτή από τον κυπριακό ελληνισμό(80%) οποιαδήποτε λύση που θα κρατά την πλειοψηφία όμηρο της μειοψηφίας και δεν θα είναι λειτουργική και βιώσιμη σε βάθος χρόνου.

5. Τα προτεινόμενα μέτρα για αφαίρεση του κυπριακού διαβατηρίου από “αξιωματούχους” του κατοχικού ψευδοκράτους και κλεισίματος του οδοφράγματος Δερύνειας μόνο εσωτερική ικανοποίηση θα προκαλέσει με το κίνδυνο να το εκμεταλλευτεί η Τουρκική πλευρά εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Χρειάζεται να είμαστε ψύχραιμοι και έξυπνοι σε κάθε μας ενέργεια. Οποιαδήποτε νέα σύγκλιση διάσκεψης από τον ΟΗΕ να έχει προαπαιτούμενο την βάση λύσης των ψηφισμάτων του ΣΑ για την δική μας συμμετοχή. Ψηφίσματα όπως 186(1964), 541(1983), 550 και 789 για την Αμμόχωστο μαζί με την προεδρική δήλωση του ΣΑ 23/7/2021. Να αξιοποιήσουμε και να ενισχύσουμε  την πολιτική βούληση του 50% των αγνών Τουρκοκυπρίων (18%) για επανένωση στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

6. Να εμβαθύνουμε τις συμμαχίες μας με τις ΗΠΑ, Γαλλία και τις γειτονικές χώρες Ισραήλ, Αίγυπτο σε στρατιωτικό και ενεργειακό επίπεδο ενισχύοντας παράλληλα την άμυνα μας σε συντονισμό με την Ελλάδα που είναι και εγγυήτρια δύναμη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Νομικά μέτρα με προσφυγές στο Διεθνές Δικαστήριο και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας και του διεθνούς δικαίου από τον Τούρκο εισβολέα.

Πιστεύω ότι είναι η κατάλληλη ώρα για νέα στρατηγική χωρίς να κινδυνεύουμε να κατηγορηθούμε από την διεθνή κοινότητα που είναι εξοργισμένη από τις έκνομες ενέργειες της Τουρκίας. Προέχει η αφύπνιση του λαού μας για απαλλαγή από την διακυβέρνηση Αναστασιάδη - Αβέρωφ που μας οδήγησε στο χειρότερο αδιέξοδο του εθνικού μας προβλήματος. Η σοβαρότητα της κατάστασης επιβάλλει την παραμέριση του κομματικού εγωισμού και την υιοθέτηση πατριωτικής συναίνεσης για το καλό της αδικοχαμένης πατρίδας μας.