Η υπέρβαση Χριστοδουλίδη και ο παραλληλισμός με άλλους ηγέτες

Οι κύριοι ανθυποψήφιοι του Χριστοδουλίδη για την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας και πολιτικοί του αντίπαλοι Μαυρογιάννης και Αβέρωφ θέτουν σε αμφιβολία την γνησιότητα, αξιοπιστία και ικανότητα του να ηγηθεί της χώρας, προβάλλοντας τα πιο κάτω επιχειρήματα.

Ο κ Μαυρογιάννης με την καθοδήγηση του ΑΚΕΛ επιμένει στο φαινομενικά εύλογο ερώτημα, ότι δηλαδή ο κ Χριστοδουλίδης που υπηρέτησε για εννιά χρόνια στην κυβέρνηση Αναστασιάδη ως Κυβερνητικός Εκπρόσωπος/Υπουργός Εξωτερικών, να μην είναι ο συνεχιστής της διεφθαρμένης διακυβέρνησης του. Τον κατηγορούν ότι δεν διαχώρισε την θέση του, όντας υπουργός του σκανδάλου των “χρυσών” διαβατηρίων, υποβάλλοντας την παραίτηση του.

Ο κ Αβέρωφ μαζί με την υπόλοιπη ηγεσία του ΔΗΣΥ θεωρούν τον κ Χριστοδουλίδη “προδότη” και “αποστάτη” γιατί υπονόμευσε και δεν στήριξε την υποψηφιότητα του προέδρου του κόμματος του μέσα από καταστατικές διαδικασίες. Τον κατηγορούν επίσης για διάσπαση συμπαρασύροντας ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων του κόμματος και για την στήριξη που τυγχάνει από τον χώρο του κέντρου κυρίως από το ΔΗΚΟ το οποίο ασκούσε δριμεία κριτική εναντίον της κυβέρνησης Αναστασιάδη/Αβέρωφ σε θέματα διαφθοράς/διαπλοκής.

Είναι γεγονός ότι ο κ Χριστοδουλίδης υπηρέτησε για 9 χρόνια στην κυβέρνηση Αναστασιάδη ο οποίος βλέποντας τις ικανότητες του, τον διόρισε Υπουργό Εξωτερικών δείχνοντας την εμπιστοσύνη του προς το πρόσωπο του. Σίγουρα ως το δεξί χέρι του προέδρου έβλεπε τα τεκταινόμενα και τα κακώς έχοντα στο προεδρικό, όπως την έντονη κομματοκρατία, τα ενδεχόμενα σκάνδαλα και την κακή διαχείριση του Κυπριακού. Έκρινε όμως σοφά ότι η παραίτηση του δεν θα είχε το οποιαδήποτε αποτέλεσμα στην διόρθωση της άσχημης κατάστασης και προτίμησε να παραμείνει σχεδόν μέχρι τέλους της θητείας του, επικεντρωμένος στο αξιόλογο έργο του υπουργείου του, με πετυχημένες στρατιωτικές/ενεργειακές συνεργασίες με γειτονικές χώρες μαζί με την Ελλάδα, προβάλλοντας με αξιοπιστία τα συμφέροντα της χώρας του μέσα από την συμμετοχή του στο Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ και δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για την άρση του εμπάρκου όπλων από τις ΗΠΑ. Πιο σημαντικό η παρουσία του στις κρίσιμες στιγμές το 2017 στο Κρανσ Μοντάνα όπου μαζί με τον υπουργό εξωτερικών της Ελλάδος κ Κοτζιά υπήρξε το αντίβαρο του Προέδρου Αναστασιάδη στις παραινέσεις/προτροπές των Αβέρωφ/Μαυρογιάννη για απαράδεκτες υποχωρήσεις στο Κυπριακό.

Θα επιχειρήσω ένα παρακινδυνευμένο ιστορικό παραλληλισμό με τον τελευταίο ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ο οποίος αναδείχθηκε μέσα από το ολοκληρωτικό κομμουνιστικό σύστημα, τόλμησε με την Περεστρόικα(αναδιάρθρωση) και την εισαγωγή του Γκλάσνοστ(διαφάνεια) να επιφέρει οικονομικές μεταρρυθμίσεις και ατομικές ελευθερίες στους πολίτες δημιουργώντας μια δημοκρατική Ρωσία και το τέλος του ψυχρού πολέμου με “τίμημα” την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Με παρόμοιο τρόπο ο νεαρός/συνετός Νίκος Χριστοδουλίδης αναδύθηκε μέσα από ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης Αναστασιάδη/Αβέρωφ και γνωρίζοντας τι είναι σάπιο είναι ικανός να αλλάξει την καταστροφική πορεία της χώρας τόσο στο εθνικό θέμα όσο και στην εσωτερική διακυβέρνηση.

Όσον αφορά τις κατηγορίες της ηγεσίας του ΔΗΣΥ θα χρησιμοποιήσω τον παραλληλισμό με τον Πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν ο οποίος υπηρέτησε υπουργός της σοσιαλιστικής κυβέρνησης Φρανσουά Ολάντ και κατάφερε να αναδειχθεί ο νέος ηγέτης του κέντρου καταποντίζοντας τα παραδοσιακά κόμματα της δεξιάς και της σοσιαλιστικής αριστεράς. Κατά παρόμοιο τρόπο ο Νίκος Χριστοδουλίδης έκανε την δική του υπέρβαση ως υπουργός της δεξιάς θέτοντας τον εαυτό του απέναντι στην ηγεσία του κόμματος του και τόλμησε με την ηγετική του φυσιογνωμία να κερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας των πολιτών, συμπαρασύροντας μαζί του τα κόμματα του κέντρου ενώνοντας δυνάμεις από όλους τους πολιτικούς χώρους κυρίως της δεξιάς και μέρους της αριστεράς, με την πολυσυλλεκτικότητα της υποψηφιότητας του που καταγράφεται από όλες τις δημοσκοπήσεις.

Πιστεύω ότι αν ο κ Χριστοδουλίδης με την εκλογή του συμπεριφερθεί υπεύθυνα και συναινετικά θα αναδειχθεί ένας νέος Γκορμπατσόφ ή Μακρόν για την Κύπρο επιτυγχάνοντας την ιδεολογική επανάσταση κατά του πολιτικού κατεστημένου δεξιάς/αριστεράς (ΔΗΣΥ/ΑΚΕΛ) και εγκαθιδρύοντας ένα σύγχρονο κράτος δικαίου με πολιτικά ώριμους πολίτες αντάξιο για χώρα μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την οποία αναμένομε ένα καταλυτικό και ουσιαστικό ρόλο στη επίλυση του εθνικού μας προβλήματος.